Deel 4 # 5: Suriname na 2000
Verbreden Surinaamse economie

Offeraar       Dewanand
Offercode      wksur007
Offerdatum     zaterdag 23 oktober 1999

Go to previous Epage ... Go to next Epage

De Surinaamse economie is al vele decennia lang sterk afhankelijk geweest van bauxiet, en aluminium. Helaas is deze monocultuur in verval geraakt, doordat de prijzen instortten, en de ertslagen armer werden. Nu is het tijd om zaken grondig te veranderen. Dit is de taak en plicht van alle inwoners van Suriname, na het jaar 2000. Schoon schip maken en gezellig doorvaren met groot zeil. Hieronder wordt een visie uiteengezet om de Surinaamse economie te verbreden.

Grote projekten, die veel geld opslokken, leveren vaak te weinig banen op en zijn kapitaalintensief. Het Surinaamse volk heeft nog geld tegoed uit Nederland, en moet serieus overwegen om dat geld voor tenminste negentig procent produktief te investeren, zodat het op lange termijn hoge rendementen kan opleveren. Als het geld uit Nederland domweg geconsumeerd wordt, zal er op lange termijn niet veel opgebouwd kunnen worden. Een toepasselijk economisch spreekwoord zegt: ‘Elk dubbeltje kan je maar een keer uitgeven.’ Dus het ontwikkelingsstramien moet opgeblazen worden, door een nationale investeringsraad in Suriname, die vanuit Nederland toezicht houdt en vers investeringskapitaal aantrekt.

Het beste is om het ondernemersklimaat in Suriname op te fleuren, met soepele vestigingswetten voor bedrijven, zodat het land aantrekkelijk wordt voor investeringskapitaal. Arbeidsintensieve bedrijfstakken moeten snel uitgebreid worden. Gedacht kan worden aan de landbouw (rijst, kokosnoot, sinaasappel, peper, noten, enz.), de visserij, en misschien de veeteelt. Het kweken van wild is ook goed mogelijk in dit klein maar wildrijk landje. Wild levert vaak meer winst op. Door een kleine verwerkingsindustrie op te bouwen, kan er op korte termijn snel geld verdiend worden, door de eindprodukten te exporteren. Er is veel mogelijk, zodat niemand meer arm hoeft te zijn, na het jaar 2000.

Kennisintensieve bedrijfstakken kunnen natuurlijk ook ontwikkeld worden. Gedacht kan worden aan de informaticabranche. Er is over de hele wereld een ontzettend tekort aan informatici, programmeurs, systeemanalisten, etc. Ik geloof dat slechts tien miljoen voldoende is om de informatica sector in Suriname te ontwikkelen. Er zou eventueel samengewerkt kunnen worden met buitenlandse universiteiten, door studenten daarheen te sturen.

Suriname is een zonrijk land. De zon schijnt elke dag zeker twaalf uur gratis en vraagt er niets voor. Daarom vindt ik het raar dat er niet veel wordt gedaan met zonne-energie in dit land. Men blijft dure aardolie derivaten gebruiken, en importeert zelfs aardgas, en steenkool om energie op te wekken. Er moet na het jaar 2000 meer met de zon gewerkt worden in Suriname. Het taboe dat zonne-energie niet goed is, moet doorbroken worden (Opm. dat is ook een koloniale erfenis). Het onderzoek naar deze vorm van duurzame energie wordt nu versneld, omdat de olievoorraden opraken. Ik vind de bijdrage van de tropische wereld te klein is, als het om duurzame energieën gaat, zoals die van de zon. Alleen in India wordt er momenteel veel onderzoek gedaan naar duurzame toepassingen, en er zijn al verrassende resultaten geboekt. Een Indiase uitvinder heeft bijvoorbeeld een waterdistillatie apparaat ontwikkeld, dat met zonne-energie werkt, en bovendien zeer milieuvriendelijk en goedkoop is. Mensen uit de tropen moeten harder werken om hun goedkoopste energiebron op een slimme wijze te benutten, en zo onafhankelijker te worden van de rest van de wereld.

In de jaren zestig is in Suriname een immens energieprojekt uitgevoerd. Het betreft het Afobakaprojekt. Feitelijk vindt ik dit projekt een groot fiasco, want de enige die er echt beter van is geworden is Nederland. (Opm. persoonlijk beschouw ik het Afobakaprojekt als het laatste uitbuitingsplan). Het is voor mij onbegrijpelijk dat Nederlandse ingenieurs een immens gebied in Zuid-Amerika onder water hebben gezet, terwijl zij Nederland juist droger wilden maken en zelfs aan landaanwinning doen, en soms miezerige stukjes (Neder)land met miljarden guldens (NLG) droogdeppen. Dit toont aan dat zij weinig respekt hebben voor overzees grondgebied, want Nederland is voor hen het ultieme heilige land. Precies zo zou het Surinaamse volk haar grondgebied moeten beschouwen, en harder werken aan het ontwikkelen ervan.

Hoewel Suriname een kleine bevolking heeft, geloof ik dat er wel veel kan worden gedaan. De bevolking zou na 2000 uitgebreid kunnen worden door goedgeschoolde immigranten aan te trekken, uit dichtbevolkte landen. Het lijkt mij geen gek idee om selektief te zijn, door alleen immigranten uit Azië toe te laten. Dat continent zit immers met teveel, vaak goedgeschoolde, gezonde en energieke mensen. Deze plannen moeten natuurlijk goed voorbereid worden, omdat Aziatische immigranten makkelijk de macht kunnen overnemen in Suriname.

Go to previous Epage ... Go to next Epage