Deel 1 # 5: Suriname na 2000
ONDERWIJS

Offeraar       Dewanand
Offercode      wksur004
Offerdatum     zaterdag 23 oktober 1999
Gepubliceerd in de Weekkrant Suriname, editie 48-282

... Go to next Epage

Een grote leider zei tijdens een massameeting: ‘Als je een rijstkorrel gooit op de Surinaamse bodem, zal er altijd een bloeiend rijstplantje uitgroeien.’ Zijn woorden zijn helaas nu vergeten, en Suriname bloedt dood.

In deze praktische serie zal ik uiteen zetten hoe ik de toekomst van Suriname zie na het jaar 2000. De gehele ontwikkelingsvisie heeft als doel een strukturele verandering te bewerkstelligen, waarbij elk individu een steentje mag en moet bijdragen.

Ik ben mij terdege bewust van de gigantische problemen in de complexe multiculturele Surinaamse maatschappij, maar stel mij desaltniettemin positief op, omdat ik geloof dat elk individu recht heeft op een leefbaar en gelukkig bestaan, en intelligent genoeg is om dat zelf te realiseren. Een ieder die deze serie van vijf artikelen leest, moet beseffen dat er hard gewerkt moet worden, en dat elk individu verantwoordelijk is, voor de toekomst van een land of volk. Samenwerking moet uiteindelijk de norm worden, en niet tegenwerking. Vervul uw plichten en lever geen kritiek op andersdenkenden.

Onderwijs in Suriname na 2000. Taalbeleid in Suriname

Kennis is altijd de basis geweest voor elke vorm van vooruitgang en ontwikkeling. Zonder kennis is een mens geen mens. Daarom moet er veel aandacht besteed worden aan onderwijs, zodat jonge kinderen op een positieve manier leren hoe de wereld in elkaar zit, en wat de toekomst te bieden heeft.

Door de demoraliserende koloniale erfenis behoort Suriname nu tot een klein taalgebied in de wereld, namelijk het Nederlandse taalgebied. De blanke Nederlanders erkennen echter het Nederlands in Suriname niet als volwaardig en negeren de Surinaamse literatuur in de Nederlandse taal. Het beste wat Suriname daarom kan doen is zich radicaal en vastberaden losrukken van het Nederlandse taalgebied en een eigen taalbeleid voeren. Het doel van dit taalbeleid moet zijn om de bevolking van Suriname literair te integreren in de regio en de authentieke herkomstlanden. Dit betekent dat het taalonderwijs moet worden geďntensiveerd, en vanaf de lagere school moet worden aangepast aan het taalbeleid. Er kunnen taalkeuzevakken worden ingevoerd, zoals Sarnami, Chinees, Javaans, Swahili, Sranantongo, Engels, Spaans, en Papiamento. Elke leerling moet dan vrijwillig een taalvak kunnen kiezen en de basiskennis tot zich nemen, vanaf de lagere school. Alle taalvakken worden gecontinueerd in het middelbaar, hoger en universitair onderwijs, zodat de student zich naderhand kan specialiseren en de betreffende taal verder ontwikkeld wordt. Talen zoals Sarnami en Sranantongo zijn betrekkelijk jonge talen (ongeveer 150 jaar oud) en moeten zich daarom nog ontwikkelen tot zelfstandige communicatiemedia, zonder al te veel leenwoorden uit vreemde Europese talen. Dit proces zal langzaam gaan, want het aantal aktieve moedertaalsprekers op aarde (in het heden) van deze twee talen bedraagt minder dan driehonderdduizend mensen. Engels is nu een internationale communicatietaal, en is in de expansief-dynamische Zuidoost-Aziatische regio, en India, zelfs de regionale communicatietaal, zodat in principe elke Surinaamse leerling deze taal op een behoorlijk niveau moet leren. Ik heb gemerkt dat Aziaten de Engelse taal op een heel hoog niveau beheersen, maar hun moedertaal ook perfekt kennen.

Het doel van het taalbeleid moet zijn om het volk los te rukken uit het bekrompen en discriminerende Nederlandse taalgebied en de taalidentiteit van de vele Surinaamse volkeren te herstellen, zodat hen (collectieve en individuele) minderwaardigheidscomplexen worden opgeheven. Elke Surinaamse volkstaal moet op een professionele wijze ondersteund worden door academici, en ontwikkeld worden tot een volwaardig en volwassen communicatiemedium.

Ter besluit vertel ik u mijn (onvolledige) persoonlijke visie t.a.v. TAAL.

Een taal is de lepel van het onstoffelijk voedsel van een reëel en existerend menselijk individu (dat eenmaal geboren is) en is de basis voor de toegang tot alle vormen van kennis uit het betreffende taalgebied, dat een historische tijdlijn heeft, en dus in het verleden gevormd is, en zich continueert. Elke reële levende taal heeft moedertaalsprekers nodig om voort te blijven bestaan en zich verder te ontwikkelen. De sommatie van alle eens geboren moedertaalsprekers (ook de dode) vanaf het ontstaan van een taal is een indicatie voor de communicatiekracht en het ontwikkelingsniveau van een taal. Hervormen hoger en universitair onderwijs; kontraktonderzoek

Hoewel Suriname een piepklein land is, geloof ik dat er wel degelijk ruimte is voor toonaangevend wetenschappelijk onderzoek. Door de koloniale erfenis is het universitaire wereldje in Suriname ver van de samenleving gemanouvreerd en existeert nu in een ivoren torentje. Hierdoor leveren de universiteiten geen wezenlijke bijdrage aan de ontwikkeling, maar kosten toch heel veel geld. Door het hoger en universitair onderwijs te hervormen, moet ervoor gezorgd worden dat er een integratie plaats vindt met de maatschappij.

Meestal is het voor een bedrijf ontzettend handig om samen te werken met universiteiten, zodat onderzoek en innovatie versneld kunnen worden. Dit heet kontraktonderzoek en kan de onderwijsinstelling geld opleveren (derde geldstroom), en dichter bij het bedrijfsleven brengen, zodat er een vruchtbare samenwerking ontstaat.

Voorbeelden van onderzoeksgebieden voor de universiteiten in Suriname zijn bijvoorbeeld: zonne-energie, ontwikkeling nieuwe rijstrassen, irrigatiesystemen, geneeskrachtige kruiden uit het maagdelijk Amazone oerwoud, efficiënt bosbeheer, houtverwerking, viskweek, garnalenkweek, e.a. Het aantal thema’s is heel groot, waardoor het duidelijk is dat er heel veel werk is voor de universiteiten, en de bedrijven. Er moet een bewustzijn groeien dat zij het samen moeten uitzoeken, en elkaar moeten leren ondersteunen, zodat uiteindelijk de Surinaamse economie vitaler zal worden.

Het hoger onderwijs in Suriname zou zich moeten verbreden, zodat het aantal studenten toe kan nemen, en de kwaliteit verhoogd kan worden. Mijn echte toekomstvisie op het hoger onderwijs, op wereldschaal, zal ik nu niet uiteen zetten, omdat de tijd er nog niet rijp voor is.

Ik geloof dat de onderwijswereld in Suriname best met buitenlandse universiteiten zou kunnen samenwerken. Misschien kan er internationaal onderwijs verzorgd worden via internet, zodat de college-uren van getalenteerde hoogleraren efficiënter worden benut. Zover is het echter nog lang niet, maar het is een goed doel om naar te streven, na het jaar 2000.

... Go to next Epage