|
Home
Podium
Politiek
Religie
Hindoeisme
Islam
Suriname
India
Liefde
Jongeren
Literair
Poezie
Zeepkist
Gastenboek
Links
Disclaimer
Contact
Kritisch Podium DewanandLiterair
Gevangen in het Nederlands
Deel 4: Taalzuiverheid en energie
Offeraar Dewanand
Offercode wfor1054
Offerdatum woensdag 25 februari 2004
Elk mens is een energiewezen, want het hele lichaam
is een biologische energiecentrale. Elke cel van ons lichaam verkeert
in een chemisch energetisch evenwicht, en bij elke actie of handeling
stroomt er energie door het hele lichaam. Ook psychologische processen
kosten veel energie en alles is meetbaar en dus aantoonbaar. Taal bestaat
uit klanken en die stellen woorden en zinnen voor. Tijdens het herkennen
van elke klank moet er een minieme mentale inspanning geleverd worden,
en dit kost hoe dan ook energie. Een algemene formule voor de inspanning
is ongeveer alsvolgt: hoe bekender een klank of woordje is, hoe minder
energie het kost om het te herkennen.
Het energieverbruik voor het herkennen van woorden varieert, tijdens het mentale herkenningsproces. Hoe bekender een woord is, hoe minder energie het kost om dit woord te herkennen. Vreemde woorden kosten dus meer mentale energie om te herkennen. Dit hele proces kan grafisch voorgesteld worden als een stijgende lijn, waarbij het mentale energieverbruik asymtotisch naar oneindig gaat, als er vreemde of onbekende woorden moeten worden herkend. De bekendheid van een woord bepaalt dus hoeveel energie er vereist is om het woord te herkennen.
In de praktijk kan het aantal zuivere woorden geschat
worden op zestig tot zeventig procent van de woordenschat, welke paraat
ligt opgeslagen in het hersenen. De residu en vreemde
woorden vormen dan de rest van de parate woordenschat. Dit
betekent dat het herkennen van vreemde woorden heel veel mentale energie
kost. In het extreemste geval kan een woord zelfs totaal onbekend zijn,
waarna het energieverbruik als het ware naar oneindig gaat, en dus een
oneindige herkenningstijd vereist, hetgeen leidt tot een oneindig energieverbruik.
Dit laatste zou onherroepelijk tot zware vermoeidheid leiden en zelfs
tot hoofdpijn, omdat de energiereserves in de hersenen opraken. In de
praktijk zal een mens het herkenningsproces van een totaal onbekend en
vreemd woord na een tiental seconden afbreken, en doorgaan met lezen of
praten.
Het herkennen van een zuiver woord kost
de minste energie, en dat geeft een aangenaam gevoel tijdens een linguistische
activiteit. Naarmate een residu woord langer in een taal bestaat
en het linguïstisch assimilatieproces langer heeft geduurd, zal de benodigde
energie tot herkenning afnemen tot een waarde van een normaal zuiver woord.
Een perfect voorbeeld hiervan is het woord "computer", dat in de jaren
zestig nog vreemd was, maar tegenwoordig als een zuiver Nederlands woordje
beschouwd wordt.
Elke taal is het resultaat van noest linguistisch werk van vele moedertaalsprekers.
In ons heden telt de Nederlandse
taal ongeveer 22 miljoen moedertaalsprekers, en het is deze groep die
de taal levend houdt. Hierom is er geen sprake van een dode
taal. Er is een soort psychologische koppeling tussen identiteit en moedertaal.
De oorzaak hiervan ligt in het gevoel van een mens voor alle activiteiten,
en alle sociale interacties. Doordat taal een communicatief medium is,
spelen emoties een grote rol hierbij en is de sociale dimensie doorslaggevend.
Tijdens het contact met andere mensen vinden er allerlei acties plaats,
en ontstaan er soms positieve of negatieve gevoelens, die dan in het geheugen
worden gekoppeld aan de gebruikte woorden tijdens het communicatiemoment.
Dit is het sociaal taalproces en dit zorgt ervoor dat elk mens een emotionele
woordenschat opbouwt.
De populariteit van "shoppen"(winkelen) kan op deze wijze verklaard
worden, want gevoelsmatig is dit een positievere activiteit, en zoiets
levert meer genot. Ja, genot is ook een belangrijke dimensie van een taal.
Soms maak ik bijvoorbeeld mee dat
het leuker is om in het Engels over bepaalde erotisch getinte gevoelens
te mailen naar iemand, en dit soort gedrag is moeilijk verklaarbaar.
Is de Engelse taal erotischer, vraag ik mij daarna af, of ligt het aan
de tegenpartij, die mij op dat moment emotioneel gemanipuleerd heeft?
Nuchter gezien ligt het alleen aan mij, want ik doe het, maar het gaat
om een communicatief proces en dan ligt de oorzaak ook bij de andere mens.
Dit is in zekere zin de kern van het overvloedig gebruik van Engels in
Nederland. Maar in hoeverre mag een organisatie de gevoelens, emoties
en positieve associaties van een individu verbieden, of manipuleren? Wordt
de moedertaal van de Nederlander geschaad als er een verdwaald Engels
woordje in een tekst voorkomt?
Stel nu eens de vraag: Van wie is de
Nederlandse taal?
Een logisch antwoord is, dat de Nederlandse
taal eigendom is van de Nederlandstalige moedertaalsprekers, en dat zij
een volmacht hebben om ermee uit te spoken wat zij willen. Taal
kan in dit opzicht gezien worden als een openbare voorziening voor allen,
dus ongeveer net zoiets als een openbare weg of een vrij toegankelijk
recreatiepark. Er is een verschil. In juridisch opzicht is elke weg eigendom
van de Nederlandse staat of in handen van een particulier, en zij hebben
de plicht om te zorgen dat de weg functioneel blijft. De staat ontvangt
als beloning wegenbelasting van de Nederlandse burgers of er wordt gebruiksbelasting
(tol) geheven.
Bij taal is het anders, want niemand
is op papier eigenaar van de Nederlandse taal, dus niemand hoeft aan een
of andere B.V. geld te betalen, zodat de functionele toestand van deze
taal gewaarborgd is. In zekere zin is deze taal dan vogelvrij en
mag iedereen ermee doen wat hsij wil. Sommige taalorganisaties zijn wel
actief bezig om de geschreven vorm van de Nederlandse taal te standaardiseren,
en hun voornaamste activiteit is het publiceren van spellingswijzers en
dikke woordenboeken, waarna de keus ligt bij het volk om deze normalisaties
te accepteren of ze radicaal te verwerpen. De betreffende organisatie
kan het niet navolgen van de richtlijnen niet sanctioneren.
Bij taal werkt het anders dan in het verkeer op een openbare weg, want snelheidsovertreders worden stevig op de vingers getikt door de politie, en ontvangen dan volautomatisch een acceptgiro met een romig gespecificeerde rekening in hun brievenbus. In het onderwijs is sanctionering wel normaal, als een leerling een woordje verkeerd spelt tijdens een vaardigheidstest en daarom vindt er wel een controle plaats van het correct communiceren in de Nederlandse taal. Maar het gebruiken van residu- en vreemde woorden uit andere talen, zoals Engels, wordt getolereerd in het onderwijsstelsel, en deze gang van zaken geeft aan, dat er inderdaad weinig aandacht wordt besteedt aan het correct houden van de taal.
Er is een belangenstrijd tussen het individu en het volk als het om
taal gaat. Het individu wil excessief genieten van de liberale vrijheden
die ons democratisch rechtsstelsel biedt, en maakt af en toe een knipoogje
naar linguïstische anarchisme. Gemakzucht, creativiteit, fantasie en genot
zijn de dingen die de individuele Nederlander het meest aanspreken, en
deze staan lijnrecht tegenover het aanpassen aan een strikte taalconstitutie.
De positieve kant hiervan is, dat
de taal levend blijft en zich steeds verder ontwikkelt, naar een klankenstelsel
waarmee communicatie steeds minder energie kost, en het schrift steeds
eenvoudiger wordt.
Voor het herkennen van een woordje in een bepaalde taal
is een bepaalde hoeveelheid energie nodig, en elke moedertaalspreker is
hieraan gewend. Het is de herkenningsenergie die elke taal onderscheidt
van de anderen, en hierom is dit een mooie en meetbare maatstaf om talen
in diverse categorieën in te delen. Er bestaat een horizontale energielijn,
HE genaamd, welke de bovengrens weergeeft van de mentale herkenningsenergie
voor een woordje in een bepaalde taal. Elke taal heeft een constante waarde
voor de HE lijn, en dit typeert tevens de klankrijkdom ervan. Iemand die
een taal slecht kent zal veel energie verbruiken om iets te snappen van
wat er geschreven of gezegd is.
In de hersenen worden synaptische verbindingen gemaakt
voor het herkennen van een bepaalde taal. Hoe slechter deze neurale kontakten
zijn, hoe meer energie het kost om een tekst te begrijpen. Tijdens het
leren van een taal worden er vele miljarden verbindingen tussen de hersencellen
gemaakt, en op den duur kost herkenning dan minder energie, totdat de
HE waarde is bereikt en van een uitstekende taalbeheersing sprake is.
Bij een moedertaalspreker is de waarde van de HE lijn minimaal, en daarom
kan er beweerd worden dat de efficientie van het energieverbruik dan het
hoogst is.
Maar als er een vreemd woord wordt gelezen of gehoord dan stijgt het energieverbruik significant, omdat er een beroep wordt gedaan op andere (visuele) herkenningscentra in de hersenen, en dit mentaal proces gaat net zo lang door totdat het vreemd woord voor het gevoel honderd procent duidelijk is. Tijdens dit proces gebeurt er echter veel meer. Er worden tientallen mentale associaties uitgeprobeerd en dit stimuleert ook de genotscentra in de hersenen, zodat er sterkere emotionele reacties vrijkomen, die na het herkennen voorgoed onthouden worden, en dit is de voornaamste oorzaak van het mooier vinden van een (Engels) leenwoord.
Alles wat een mens mentaal activeert,
is vaak genotsvoller, en de emoties worden irrationeel geïnterpreteerd.
Veel Nederlanders van onze tijd houden van mentale uitdagingen,
want dan ervaren zij bepaalde emoties, en dit is een van de oorzaken dat
sommige woorden uit andere talen opwindender zijn, en voor het gevoel
daarom statusverhogend zijn. "Kom wij gaan shoppen", klinkt deftiger,
omdat het woordje shoppen ook de genotscentra activeert, en zo meer plezierige
associaties oproept in het brein van sommige Nederlanders. "Kom wij gaan
winkelen", is gewoon en klinkt nogal zakelijk, conform de aloude Hollandse
koopmansgeest. Haast alles wat mensen kunnen associeren met meer genot,
werkt verslavend, omdat iedereen weleens zin heeft om te genieten van
onbekende werelden. Het hele verhaal hier over de HE lijn is feitelijk
nog complexer, want vrouwen associeren onbekende woorden vaak heel anders
dan mannen. Meestal constateer ik dat
een man direct naar een dik woordenboek grijpt en driftig de exacte betekenis
opzoekt, terwijl een vrouw eerder geneigd is om in haar gevoelswereld
te zoeken naar een vage betekenis. Dit geeft aan dat de individuele
HE lijn bij vrouwen heel anders is dan bij mannen. Dit geldt natuurlijk
niet voor alle vrouwen.
Er kan nog veel meer geschreven worden over de mentale energie die een
rol speelt tijdens het herkennen van woorden in een bepaalde taal, maar
ik sluit dit hoofdstuk hierbij af, omdat ik eerlijk gezegd geen taalexpert
ben. De bovenstaande theorie heb ik helemaal zelf ontwikkeld, om meer
inzicht te krijgen in de mentale energiestroom tijdens het herkennen van
woorden. Als schrijver is dit aspect van
taalcommunicatie voor mij heel belangrijk, omdat ik niet teveel energie
wil verbruiken tijdens het ontwikkelen van teksten. Bij elk mens
werkt het herkenningsproces een beetje anders, omdat elk mens verschilt
van de anderen en in zekere zin uniek is. Er kan gesteld worden dat taal
hierom gezien kan worden als het eenzame werk van miljoenen individuen
en juist hierom is een taal geen eigendom van een specifieke bevolkingsgroep
of etniciteit. In de harde praktijk wordt dit stelselmatig ontkend door
de historische moedertaalsprekers en vreemdelingen worden vaak keihard
gediscrimineerd of genegeerd, wat niet leuk is en het leven onnodig ingewikkeld
maakt.
Een treffend voorbeeld van botte discriminatie door
de historische moedertaalsprekers is de afwijzende houding van veel autochtone
Nederlanders tegenover mijn zelf ontwikkelde persoonlijke voornaamwoorden,
"hsij" en "hsijn". In de praktijk
merk ik dat men het gewoon niet wil accepteren dat een vreemdeling (Hindoe)
zich bemoeit met de taalontwikkeling van een "blanke" taal. Maar
zij vergeten dat ik zelf ook een moedertaalspreker ben van de Nederlandse
taal en het volste recht heb om nieuwe woorden te ontwikkelen.
Ik ben vastbesloten om te
strijden voor de inburgering van deze twee genoemde persoonlijke voornaamwoorden,
omdat ik deze woorden belangrijk vindt voor mijzelf en de status van de
Nederlandse taal in de internationale taalgemeenschap.
Zoals ik al eerder
schreef, in het onderzoeksrapport over deze nieuwe persoonlijke voornaamwoorden,
maakt de Nederlandse taal een enorme evolutionaire sprong voorwaarts,
door deze woorden te gebruiken, in alle Nederlandstalige teksten.
Hoewel dit voor mij een feit
is, ben ik mij ervan bewust dat het nog heel lang zal duren voor dit inzicht
doorgedrongen is in het bewustzijn van alle Nederlandse moedertaalsprekers.
Serie: Gevangen in het Nederlands:
- Gevangen in het Nederlands, deel 1: Inleiding
- Gevangen in het Nederlands, deel 2: Hindoeisme en het Nederlands
- Gevangen in het Nederlands, deel 3: Theorie van een volkstaal
- Gevangen in het Nederlands, deel 4: Taalzuiverheid en energie
- Gevangen in het Nederlands, deel 5: BNP van een taal
- Gevangen in het Nederlands, deel 6: Gevangen in het Nederlands
- Gevangen in het Nederlands, Reacties van lezers(essen)
Home
Podium
Politiek
Religie
Hindoeisme
Islam
Suriname
India
Liefde
Jongeren
Literair
Poezie
Zeepkist
Gastenboek
Links
Disclaimer
Contact
Kritisch Podium DewanandLiterair
Alle rechten voorbehouden; All rights reserved
|
|