Praktische evolutie van de multikul

Offeraar       Dewanand
Offercode      wfor1155
Offerdatum     21 juli 2005
Gepubliceerd in de multikulkrant:
De Multikulkrant. Een verrijking voor Nederland

Er is al veel geschreven over de beruchte multikul. Zo heeft Paul Scheffer beroemde uitspraken gedaan over het falen van de huidige heterogene samenleving, zonder enige oplossingen aan te dragen. Ook Mahatma Pim Fortuyn (RIP) schreef er eindeloze verhalen over, wederom zonder enig tegenargument. Wat is de waarheid over onze multikul? Hoe zal het verder evolueren?

Vrijwel elke menselijke samenleving heeft een dynamisch karakter, omdat er nooit sprake is van volledige tevredenheid. Er zijn altijd groepen die ontevreden zijn en die verandering willen, al of niet op gewelddadige wijze. De meest fatsoenlijke wijze om als groep naar verandering te streven, is door een professionele kennisorganisatie op te bouwen, met een hoger doel. Vooral minderheidsgroepen zouden de nadruk op kennis moeten leggen, om hun positie te verbeteren en om meer gewaardeerd te worden. Een achterstand kan op deze wijze makkelijker omgezet worden in een voorsprong, wat in de Engelse taal 'leap frog' wordt genoemd. Het is alom bekend dat Indiërs op deze wijze hun technologische achterstanden hebben ingehaald en dat men in de Angelsaksische landen heel blij is, dat dit op een beschaafde wijze geschiedde. Maar ja, in India wil men alles zo beschaafd mogelijk houden, want men moet een eeuwenoude traditie hoog houden.

In Nederland is de multiculturele samenleving nu beland in een stroomversnelling, vooral doordat vele tienduizenden mensen dagelijks hiermee bezig zijn. Men zoekt veel informatie over onze samenleving en men communiceert er driftig over. Zo af en toe uiten sommige lieden wel extreme dingen, maar gemiddeld genomen is er een evolutionaire trend waar te nemen. Er vind in zekere zin een convergentie plaats van alle gedachten over de multikul, omdat men elkaar op den duur beter gaat begrijpen. Laat mij eens een praktisch voorbeeld geven.

Als ik een Nederlander van een rechtse partij op bezoek krijg en zie dat hij roti met vork en lepel eet, in plaats van met de hand, dan word ik niet kwaad. Zoiets vinden hindoestanen heel grappig en zij amuseren zich om het onaangepaste gedrag van de Nederlander. Er is gelukkig geen enkel heilig hindoestaans eetboek waarin het verplicht is om roti met de hand te eten. Hierom zal geen enkele Hindoestaan een heilige oorlog ontketenen, om dit probleem op te lossen. Wat is het praktisch nut van dit simpele voorbeeld, waarin twee culturen iets van elkaar leren?

Neem nou eens de hoofddoek, want dat is een beladen en herkenbaar symbool van de spanningen in onze huidige multikul. Moslimmeisjes dragen de hoofddoek omdat het min of meer verplicht is in de islamitische cultuur. Het is een feit dat veel meisjes niet echt weten wat het nut van een hoofddoek op het hoofd is en het vaak te warm hebben. Ook vinden zij het vreselijk dat zij hierdoor niet kunnen pronken met een mooi of 'sexy look' kapsel, om gewoon aantrekkelijk te zijn. Een ander lastig punt is dat meisjes juist door de hoofddoek in een sociaal en maatschappelijk isolement terecht komen, omdat niemand durft om met hen te praten. De hoofddoek werkt afstotend en dit kan nadelig zijn voor de persoonlijke en seksuele ontwikkeling van de draagster. Ook is het vaak een taboe om gezellig geheim te daten of een intiem afspraakje te maken met een meisje die een hoofddoek op heeft. Het heeft iets van een brandmerk. Soms merk ik dat moslimmeisjes het als een straf zien van Allah voor de vloek van het vrouwzijn, volgens de koranische doctrine.

Men beweert vaak dat de hoofddoek het ultieme symbool is van de islam in ons land, omdat op deze wijze het aantal moslims zichtbaar aanwezig is in het dagelijks leven. Meisjes met hoofddoeken fungeren dan als etalagedummies voor de macht en invloed van de islam, hoewel zij dat zelf niet weten. Mijn stelling hieromtrent is:

Als de multikul verder evolueert dan zal ook de hoofddoek (zichtbaar element) andere functies krijgen in de andere culturen.

Deze stelling is interessant om te beschouwen. In wezen symboliseert de hoofddoek vruchtbaarheid, kuisheid en loyaliteit, in het belang van voortplanting van de eigen groep. Maar deze gedachte kan verder evolueren. Het zou mogelijk zijn dat de hoofddoek op een gegeven moment als een frivool symbool geïnterpreteerd wordt, als meisjes uit vrijere culturen dit zo gaan gebruiken. Een Antilliaans meisje zou de hoofddoek bijvoorbeeld nooit dragen, maar het wel doen als het haar seksuele status verhoogd. Hetzelfde geldt voor een 'blank' meisje, die het normaal vindt, om met veel mannen te experimenteren, om haar levensgenot te verhogen. Deze meisjes geloven in de vrije waarden van de Westerse cultuur en zouden eerder geneigd zijn om de hoofddoek als iets frivools of seksueel te zien, in plaats van iets islamitisch. Meisjes interpreteren immers modeattributen anders, en dit proces ontwikkelt zich elke dag een beetje verder.

Het zou in principe leuk zijn als gewone Nederlandse meisjes de hoofddoek anders interpreteren en verder ontwikkelen. Voor deze meisjes zou het dragen van een leuk gekleurd hoofddoekje, eventueel in vele variaties, een informele uitnodiging zijn voor de alleenstaande jongemannen om hen te versieren, omdat zij hier behoefte aan hebben. De hoofddoek zou bijvoorbeeld een blinddate of een one-night-stand symbool kunnen worden in een vrije Westerse wereld, omdat er momenteel geen ander attribuut is die dit symboliseert. Meisjes zouden hieraan moeten werken, en dit verder laten evolueren.

Evolutie van de multikul betekent in wezen dat men elementen uit andere vreemde culturen overneemt en het een beetje anders interpreteert of exploiteert. Nederlanders hebben bijvoorbeeld de koffiebonen van de Maya's, Inca's en Azteken overgenomen en deze gecultiveerd tot typische Nederlandse koffie. Nu is gebrande en gemelancheerde koffie bijna het handelsmerk en cultureel attribuut van Nederland ('op de koffie komen'). De inheemse volkeren van Zuid-Amerika hebben duizenden jaren bijna niets gedaan met hun lekkere koffiebonen en zullen nu wel jaloers zijn dat de Nederlanders er vele miljarden mee verdienen. Dit geeft aan dat evolutieprocessen in onze heterogene wereld tot heel verrassende ontwikkelingen kunnen leiden aan de andere kant van de aardbol. Dit soort dingen vind ik fascinerend. Ik zal er in vervolgteksten wat meer over schrijven.

***