Wanneer is iemand Hindoestaan?

Offeraar       Dewanand
Offercode      art077
Offerdatum     woensdag 14 mei 1997

Het zijn van iets of niets behelst feitelijk de vraag omtrent de eigen identiteit. Iemand die een Hindoestaanse identiteit heeft, geeft feitelijk aan dat hsij(uitleg zie eindnoot) op een Hindoestaanse manier denkt, handelt, voelt en de wereld aanschouwt. Ieder mens op deze wereld heeft hoe dan ook behoefte aan een eigen (unieke) identiteit. Wat houdt dit vage begrip in?

Volgens het woordenboek van de psychologie, van A.S. Reber, is de omschrijving van identiteit:

“In de persoonlijkheidsleer en in de sociale psychologie: een term die in vele en verwarrende betekenissen wordt gebruikt. Hier worden slechts de twee belangrijkste genoemd: (a) het essentiele continue zelf van een persoon, het interne, subjectieve concept dat iemand van zichzelf heeft. Identiteit is dan ongeveer synoniem met “het zelf”; (b) het beeld van hem- of haarzelf dat een persoon anderen en zichzelf voorhoudt of presenteert. De term wordt veelal gebruikt met een bijvoeglijke bepaling, bijvoorbeeld geslachtsrolidentiteit, groepsidentiteit, sociale identiteit.”

Iemand is op diverse niveaus iets. De mens is een complex wezen en heeft misschien wel ontelbare aspekten, in stoffelijke en onstoffelijke zin. Hieronder zal ik de diverse aspecten opsommen die iemand tot Hindoestaan kunnen maken. Eerst zal gekeken worden naar de stoffelijke aspekten en vervolgens naar de onstoffelijke aspekten. Daarna zal een conclusie geformuleerd worden.

De stoffelijke aspekten die iemand tot Hindoestaan kunnen maken zijn o.a.:

1. De genetische struktuur. Hieronder valt de DNA struktuur. Er moet dan dus gelet worden op de voorouders. Als iemand direkt afstamt van het Indiase volk, kan die persoon dus in genetisch opzicht volledig Hindoestaan zijn.

2. De non-verbale lichaamstaal. Deze aspekten worden door omgang met een specifiek volk aangeleerd vanaf de eerste levensjaren. Communicatie met Hindoestanen zal dit aspekt dus vormen. In hoeverre dit reversibel of onomkeerbaar is kan ik in dit stadium niet zeggen.

3. De emotionele reakties. Ook deze aspekten worden aangeleerd vanaf de prille levensjaren door omgang met het eigen volk.

4. Stoffelijke omhulsels kunnen iemand het gevoel geven dat hsij Hindoestaans is. Hiermee wordt voornamelijk de klederdracht bedoeld. Veel vrouwen voelen zich bijvoorbeeld heel Hindoestaans als zij een sari dragen. Ook sieraden en make-up kunnen worden beschouwd als stoffelijke omhulsels. Let wel dat het vaak het (onstofffelijk) innerlijk is, die bepaald hoe een stoffelijk omhulsel geďnterpreteerd wordt.

5. Het stoffelijk voedsel dat regelmatig geconsumeerd wordt kan er ook toe leiden dat iemand zich Hindoestaans gaat noemen. Er moet dan gedacht worden aan Hindoestaans voedsel. Typisch Hindoestaans voedsel is bijvoorbeeld roti, masala, bara, paulowri, enz. Ook hierbij geldt weer dat het het innerlijk is die dit stoffelijk voedsel interpreteerd. Tegenwoordig merk ik wel dat veel Hindoestanen proberen om via hun Hindoestaans voedsel hun eigen identiteit vorm en inhoud te geven. Toch vind ik dat stoffelijk voedsel een zeer zwakke basis is voor de identiteit, omdat het stoffelijke beperkt en vergankelijk is. Een identiteit die op vergankelijke objekten gefundeerd wordt, zal zelf ook zeer vergankelijk en fragiel zijn.

6. Door klassieke Indiase dans te beoefenen voelen veel Hindoestanen, vooral de meisjes en vrouwen, zich meer Hindoestaans. Ook hierbij speelt de onstoffelijke struktuur van het innerlijk een overheersende rol. Tijdens het dansen moet wel het hele innerlijk beheerst worden. Het beoefenen van klassieke Indiase dansstijlen zal ongetwijfeld een vormende invloed uitoefenen op het onbewuste innerlijk en het karakter, waardoor het dus wel logisch is dat iemand die deze dansstijl beoefent zich Hindoestaans of misschien wel Indiaas, zal voelen.

De onstoffelijke aspekten zijn veel omvangrijker en complexer. Het zijn vaak psychologische begrippen die goed bestudeerd moeten worden om enigszins begrepen te worden. De onstoffelijke aspekten van het Hindoestaan zijn omvatten o.a.:

1. De denkwijze, die dus Hindoestaans moet zijn. Dit wordt in hoge mate bepaald door omgang met het eigen volk. Iemand die opgevoed is als adoptiekind, door Nederlandse opvoeders, zal dus geen Hindoestaanse denkwijze hebben. De denkwijze is dus iets wat door socialisatie wordt bepaald.

2. Het geloof, die dus Hindoeďstisch moet zijn. Kennis van de Hindoeistische religie, filosofie en gebruiken, alsook tradities is hierbij dus essentieel. Studie van de Veda’s, de Bhagavad Gita, en de vele andere heilige geschriften van de Hindoes is dus noodzakelijk. Opgemerkt moet wel worden dat tegenwoordig veel Hindoestanen niets weten van de letterlijke inhoud van deze eeuwenoude geschriften, maar zichzelf wel als Hindoestaan beschouwen, hetgeen feitelijk zelfbedrog is. Het is natuurlijk ook nodig dat Hindoeďstische levensprincipes worden nageleefd en toegepast in geval van nood.

3. Iemand die een Hindoestaanse opvoeding heeft gehad zal beslist enkele Hindoestaanse kanten en karaktertrekken hebben. Dit is hoe dan ook een logische conclusie. Meestal zijn het de ouders die de opvoeding vanaf de peuterperiode regelen en sturen. En het is meestal de moeder die hierbij het grootste deel van de opvoedkundige taken uitvoert.

4. De normen en waarden. Normen bepalen het gedrag. Waarden worden vaak geassocieerd met religie. Hindoestaanse normen en waarden verschillen sterk van die van andere volkeren.

5. De mentaliteit. De Hindoestaanse mentaliteit kenmerkt zich door het streven naar harmonie en innerlijke rust. Tolerantie behoort er ook bij. Dit aspekt van het innerlijk wordt ook vanaf de prille levensjaren gevormd en kan het karakter in hoge mate beinvloeden.

6. De levenswijze. Hindoestanen hebben een levenswijze die gekenmerkt wordt door het streven naar eer, kennis en vooruitgang. De levenswijze van een volk wordt in hoge mate door eeuwenoude tradities gevormd en wordt van generatie op generatie overgedragen. Het is de levenswijze die bepaald hoe er met problemen wordt omgegaan en waarnaar iemand streeft in het leven. Levensdoelen worden in hoge mate door de levenswijze bepaald.

7. Het gevoel van Hindoestaan zijn. Het zijn van iets is in hoge mate subjektief. Niemand kan bijvoorbeeld exakt vertellen hoeveel Hindoestaans hsij precies is. Als je iemand direkt vraagt, volgt er meestal “Ja” of “Nee”, als antwoord. Niemand zegt bijvoorbeeld dat hsij 70,03 procent Hindoestaans is, omdat dit onmogelijk te berekenen is. Iets als de eigen identiteit kan niet worden gemeten, zoals de temperatuur van een voorwerp. Toch geloof ik dat dit in de toekomst wel mogelijk zal worden, ondanks dat het nu als science fiction klinkt.

8. Als de loyaliteit van iemand bij het Hindoestaans volk ligt, is er meestal sprake van een innerlijk gevoel van verbondenheid met datzelfde volk, hetgeen impliceert dat een deel van die persoon Hindoestaans moet zijn. Iemand die dus in stoffelijke zin Hindoestaans is, maar zeer anti-Hindoestaans denkt en handelt, kan dus nooit Hindoestaans zijn. Positieve gevoelens voor een bepaald volk tonen aan dat er een band is met datzelfde volk. Het begrip volk moet hierbij heel ruim worden opgevat. Het omvat o.a. de (overleden) voorouders, de ouderen, de bejaarden, de volwassenen, de jong volwassenen, de tieners, de jongeren, de jonge kinderen, de kleuters, de peuters, baby’s en de ongeboren foetus. Hierbij moet opgemerkt worden dat deze groepen uit zowel vrouwen als mannen bestaan. Dus een volk wordt door een verzameling van diverse soorten mensen in verschillende levensstadia bepaald. Onderling hebben de leden van het volk een bepaalde affectie voor elkaar.

9. Intieme en liefdesrelaties kunnen iemand tot iets maken. Iemand die alleen een Hindoestaan als levens- of huwelijkspartner wil, heeft ongetwijfeld iets Hindoestaans in zich, als aangenomen wordt dat het niet alleen om de egoďstische lustgevoelens gaat.

10. Het niveau van socialisatie in de Hindoestaanse gemeenschap zal iemand beslist vormen tot een Hindoestaan. Hierbij spelen de sociale kontakten dus een overheersende rol. Gedurende het socialisatieproces leert iemand dus het communicatie-protocol (betekenis: het geheel van regels voor de sociale communicatie) van een volk. Het is een proces van vele jaren en wordt in hoge mate bepaald door het niveau van sociale acceptatie door de betreffende groep mensen.

11. Het hebben van geloof en vertrouwen in het Hindoestaans volk geeft ook aan dat iemand iets Hindoestaans heeft in hsijn innerlijk. Meestal hebben mensen alleen vertrouwen in hun soortgenoten. Een goede vriend of vriendin van een ander volk kan soms ook als soortgenoot worden beschouwd, hetgeen aan geeft dat dit begrip zeer subjektief is en niet geheel door het uiterlijk bepaald wordt. Er moet een soort lotsverbondenheid aanwezig zijn, als iemand geloof in een bepaald volk heeft.

12. Als iemand op micro sociaal niveau verbonden is met een groep Hindoestanen, zal er ongetwijfeld een Hindoestaanse kant in het innerlijk gevormd worden. De persoon moet dan dus tot een kleine of grote Hindoestaanse leefgroep of familie behoren. Er worden dan dagelijks of wekelijks sociale kontakt onderhouden met deze groep. Door dit frequente kontakt zal er langzamerhand een gevoel ontstaan bij de desbetreffende persoon dat hsij bij die (Hindoestaanse) groep hoort en met hun verbonden is. De gevoelsmatige verbondenheid kan op diverse niveaus bestaan. Meestal worden de leden van die groep dan gezien als familieleden, als dat al niet zo is.

13. Iemand die Hindoestaans is zal ongetwijfeld een soortgelijk zelfbeeld hebben. Het zelfbeeld van de meeste mensen wordt gevormd door een psychologisch proces van vele jaren, dat identificatie wordt genoemd. Een goed zelfbeeld geeft iemand zelfvertrouwen en innerlijke rust, alsook zekerheid en stabiliteit in het leven.

14. Iemand die zich historisch verbonden voelt met de Hindoestanen, de Indiërs of de Hindoes over de hele wereld, heeft ongetwijfeld een sterke Hindoestaanse kant in zich. Gedegen kennis van de geschiedenis van het eigen volk is hierbij noodzakelijk.

15. En niet te vergeten de taal. Het kennen van Hindi, Sarnami of zelfs Sanskriet, zal ongetwijfeld leiden tot een sterkere band met Hindoestanen, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn. Taal is slechts een communicatiemiddel tussen het individu en de rest van de mensheid. Taal kan beschouwd worden als de stoffelijke draaggolf (van 20 tot 20.000 Hertz) van het geluid van de (menselijke) spraakorganen. Dit geluid wordt ontvangen door het oor en moet dan gedecodeerd en geďnterpreteerd worden. Iemand kan het Hindi technisch perfekt beheersen, maar als de Hindi woorden en zinnen, bijvoorbeeld op Amerikaanse of Nederlandse manier geďnterpreteerd worden, is er geen sprake van een Hindoestaans innerlijk. Uit onderzoekingen is gebleken dat slechts 10 % van de communicatie tussen mensen verloopt via het verbale of uitgesproken woord. De overige 90 % wordt bepaald door non-verbale communicatie (gebaren, lichaamstaal, artikulatie, sociaal gedrag) en het innerlijk.

Conclusie.

Het zijn van een Hindoestaan is eigenlijk iets zeer subjektiefs. Een mens kan bewust of onbewust iets zijn. Als iemand bewust iets is, weet hsij dan heel goed wat de eigen identiteit is. Iemand die zegt dat hsij Hindoestaan en Hindoe is, moet daarmee ook gelukkig zijn, omdat het iets is dat een mensenleven lang zal duren en niemand heeft zin als ongelukkige te sterven. Het gaat dus om zelfacceptatie en het verkrijgen van een zinvol leven. Er zijn niet veel mensen die echt gelukkig zijn met zichzelf, omdat zij anderen, ten onrechte, veel beter vinden. Een individu moet eerst beseffen wat hsij is, om dan gelukkig en tevreden daarmee te zijn.

Noten:
Hsij en hsijn zijn recentelijke persoonlijke voornaamwoorden die gebruikt kunnen worden om de respectievelijke begrippen hij/zij en zijn/haar te vervangen. Genoemde woorden verwijzen dus tegelijkertijd naar een man en een vrouw en kunnen gebruikt worden tijdens het schrijven van teksten die door beiden geslachten gelezen zullen worden. Het gebruik van alleen “hij” of “zijn” bij algemene verwijzingen lijkt mij niet exact en oneerlijk, omdat vrouwen vaak ook ermee bedoeld worden. Taal leeft, dus daarom is het logisch dat deze nieuwe woorden een volwaardige plaats zullen innemen in de Nederlandse literatuur van de toekomst.